Υπάρχει αγάπη;;;

Στις χώρες της Δύσης και στην Αμερική, στη θέση του δικού μας Aη Βασίλη υπάρχει ο Άνθρωπος των Χριστουγέννων. Ο Άνθρωπος των Χριστουγέννων, φορά τα ίδια κόκκινα και άσπρα ρούχα, τις ψηλές ζεστές μπότες, έχει την ίδια κατάλευκη γενειάδα, κόκκινα από το κρύο μάγουλα και ταξιδεύει μοιράζοντας δώρα με την ίδια καλοσύνη και αγάπη στα παιδιά…

Παραμονές των Χριστουγέννων του 1897, στη Νέα Υόρκη, η μικρή οκτάχρονη Βιρτζίνια Χάρλον, μέσα στις διαδρομές του παιδικού της μυαλού, αναζητούσε την ύπαρξη του Aη Βασίλη... Απορίες και αναπάντητα ερωτήματα χόρευαν στις σκέψεις της, για το τι συνέβαινε στην πραγματικότητα, αφού μόνο στις Χριστουγεννιάτικες ιστορίες, στις στολισμένες βιτρίνες και στα ταξίδια της φαντασία της συναντούσε τον καλοκάγαθο γέροντα με το ζεστό χαμόγελο. Πώς να μάθει όμως;;; Που να ρωτήσει;;; Ποιος θα μπορούσε να την πληροφορήσει υπεύθυνα για την ύπαρξη του;;; Ίσως θα έπρεπε να απευθυνθεί τους γονείς της, αλλά η αγάπη που γνώριζε ότι είχαν γι' αυτήν, την έκανε να έχει κάποιες αμφιβολίες, για το αν θα της έλεγαν όλη την αλήθεια, στην προσπάθεια τους να μην την απογοητεύσουν. Ποιος θα ήταν ο καταλληλότερος να φωτίσει την παιδική της ψυχή;;;
Βασανίζοντας το μυαλό της, σκέφθηκε την εφημερίδα "ΣΑΝ", την εφημερίδα που καθημερινά διάβαζε ο πατέρας στο σπίτι. Χωρίς άλλο, πήρε χαρτί και μολύβι και άρχισε να γράφει:

Είμαι οκτώ χρονών. Μερικοί από τους φίλους μου υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει ο Άνθρωπος των Χριστουγέννων. Ο μπαμπάς πάντα μου έλεγε πως ό,τι γράφει η εφημερίδα "ΣΑΝ", είναι σωστό και αληθινό. Γι' αυτό και εγώ γράφω σε σας. Σας παρακαλώ, πέστε μου, υπάρχει ο Άνθρωπος των Χριστουγέννων;
Φιλικότατα, Βιρτζίνια Χάρλον

Η επιστολή, μαζί με άλλες πολλές έφθασε στο γραφείο του αρχισυντάκτη της εφημερίδας, Φράντζις Τσουρτς... Ο αρχισυντάκτης της "ΣΑΝ", εντυπωσιασμένος από την επιστολή της μικρής Βιρτζίνια, θέλησε ο ίδιος να απαντήσει στο τόσο σοβαρό ερώτημα που βασάνιζε την παιδική της ψυχή, αφού πιθανότατα αυτό θα είχε απασχολήσει και χιλιάδες άλλα παιδιά.
Ανήμερα λοιπόν τα Χριστούγεννα, η απάντηση της "ΣΑΝ", στην απορία της μικρής Βιρτζίνια, στην πρώτη σελίδα, έγραφε:

Αγαπητή Βιρτζίνια,

Οι μικροί φίλοι σου δεν έχουν δίκιο. Αυτοί πιστεύουν μόνο αυτό που βλέπουν και νομίζουν ότι δεν μπορεί να υπάρχει τίποτα άλλο, το οποίο δεν έχει συλλάβει το μυαλό τους. Το ανθρώπινο όμως πνεύμα είναι μικρό, ανεξάρτητα αν ανήκει σε μικρούς ή μεγάλους. Μέσα στο σύμπαν, αγαπητή μου Βιρτζίνια, το ανθρώπινο πνεύμα χάνεται σαν ένα μικρό έντομο. Η ανθρώπινη αντίληψη που είναι τόσο μικρή, όσο των μυρμηγκιών, δεν φθάνει αγαπητό μου παιδί να συλλάβει και κατανοήσει όλη την αλήθεια.

Ναι Βιρτζίνια. Υπάρχει ο Άνθρωπος των Χριστουγέννων. Υπάρχει όπως υπάρχει η αγάπη, η μεγαλοκαρδία και η πίστη. Επειδή υπάρχουν όλα αυτά μπορεί και η ζωή μας να είναι ωραία και χαρούμενη. Για σκέψου, μικρή μου Βιρτζίνια, πόσο σκοτεινός θα ήταν ο κόσμος, αν δεν υπήρχε ο Χριστουγεννιάτικος Άνθρωπος...

Αν δεν υπήρχε, τότε δεν θα υπήρχε ούτε η πίστη, ούτε καμιά ποίηση, τίποτε δεν θα υπήρχε από αυτά που συντελούν στο να γίνεται η ανθρώπινη ζωή πιο όμορφη. Το φως της παιδικότητας που ακτινοβολεί σ' όλο τον κόσμο, θα έπρεπε τότε να σβήσει.
Υπάρχει ο Άνθρωπος των Χριστουγέννων, αλλά αν δεν υπήρχε δεν θα μπορούσες να πιστέψεις ούτε στα παραμύθια. Θα μπορούσες να παρακαλέσεις τον μπαμπά σου να στείλει την Άγια Νύχτα να πιάσουν τον Χριστουγεννιάτικο Άνθρωπο. Και αν κατόρθωναν να τον πιάσουν και να δουν το πρόσωπο του, τότε τι θα έδειχνε αυτό; Τίποτε, αγαπητή μου Βιρτζίνια. Δεν θα απεδείκνυε αυτό, αφού είναι γνωστό ότι τα σπουδαιότερα πράγματα στη ζωή μας παραμένουν τις πιο πολλές φορές αθέατα.

Αλλά και αυτά που βλέπεις, αγαπητό μου παιδί, δεν τα βλέπεις όλα. Μπορείς να ανοίξεις ένα καλειδοσκόπιο, αν θέλεις, για να ψάξεις να βρεις τις όμορφες φιγούρες που κρύβεις μέσα σου. Θα δεις μερικά συντρίμμια και τίποτε περισσότερο… Γιατί;
Γιατί υπάρχει ένα πέπλο που καλύπτει τον πραγματικό κόσμο. Ένα πέπλο που δεν μπορεί να ξεσκίσει, ούτε όλη μαζί η δύναμη του κόσμου. Μόνο η πίστη και η ποίηση και η αγάπη μπορούν να ανεμίσουν το πέπλο αυτό. Και τότε μόνον, μπορεί κανείς να δει κατάματα την ομορφιά και το μεγαλείο που υπάρχει μέσα σε αυτό το πέπλο. Θα με ρωτήσεις , αγαπητή μου Βιρτζίνια, είναι πράγματι έτσι που τα λες; Ναι αγαπητό μου παιδί. Τίποτα δεν είναι πιο αληθινό και πιο σωστό από αυτά που σου γράφω.

Ο άνθρωπος των Χριστουγέννων ζει και θα ζει αιώνια. Και χίλια και δέκα χιλιάδες χρόνια. Θα ζει για να γεμίζει τις παιδικές καρδιές, σαν τη δική σου, αλλά και κάθε ανθρώπινη ανοικτή καρδιά.
Χαρούμενα Χριστούγεννα, αγαπητή Βιρτζίνια.

Δικός σου, Φράντζις Τσουρτς



Τα γράμματα αυτά γράφτηκαν το 1897 και μέχρι το 1950, που έκλεισε η εφημερίδα «Σαν», δημοσιεύονταν ανήμερα τα Χριστούγεννα, κάθε χρόνο στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας. Από τότε η Κυριακάτικη εφημερίδα της Γερμανίας «Βέλταν Ζόντακ», συνεχίζει, κάθε Χριστούγεννα, να θυμίζει το ερώτημα της Βιρτζίνια Χάρλον και την απάντηση του Φράνσις Τσούρτς, που εξακολουθεί, ίσως πιο επιτακτικά να φτερουγίζει στις παιδικές ψυχές…