Ευκίνητος μυς...

Γλώσσα είναι ο ευκίνητος μυς που καταλαμβάνει το κάτω μέρος της στοματικής κοιλότητας. Χρησιμεύει ως όργανο αρθρώσεως των φθόγγων, ως αισθητήριο της γεύσεως, για το μάσημα, την κατάποση των τροφών και άλλα τινά…
Η γλώσσα, ως όργανο αρθρώσεως, συμβάλλει στη συνεννόηση... Τα ζώα ή ζα, κτήνη, γομάρια, ζωντόβολα, άγρια ή οικόσιτα, ανεξαρτήτως αγωγής, καταγωγής και παραδόσεων, ανά κατηγορία, χρησιμοποιούν ενιαίο κώδικα έκφρασης για τις μεταξύ τους αλλά και με τους τρίτους συνεννοήσεις. Για παράδειγμα, άνθρωπος τις, αν την πέσει επί των οπισθίων όνου με αγκλίτσα, ο γάιδαρος, Πορτογάλος ή Ζακυνθινός, ακόμα και Γάλλος, δεν θα κάνει χρήση της Γαλλικής απαντών, απλά, είναι δεν είναι ο δράστης εντός του βεληνεκούς του, θα κάνει χρήση των οπισθίων άκρων αυτού, κοινώς θα τσινήσει…
Τα ζώα εκβάλλουν και κραυγές. Μερικές, λόγω χροιάς, έχουν ονομασία. Η κραυγή του βοδιού, για παράδειγμα, καλείται μουγκάνισμα. Της κατσίκας, βέλασμα, της γάτας, «νιάου», γνωστό και από εποχής Βουγιουκλάκη. Το σκυλί γαβγίζει. Κάποτε άδει, ως τα καλλίπυγα, μουράτα Ελληνιστί, της Παραλίας. Το άλογο χλιμιντρίζει, ο όνος γκαρίζει, ο κόρακας κράζει, ο κούκος κάνει «κούκου», ενίοτε και άλλο... πτηνό!!! Ο βάτραχος, κάνει «βρεκεκέξ κοάξ κοάξ» και ο σωτήρας, το είδος εκείνο που επιμένει να οραματίζεται καλύτερες μέρες για την κοινωνία, εκβάλλει αθρόως «θα θα…», τη λεγόμενη «ξύλινη γλώσσα», που αποσκοπεί στη συλλογή ψήφων από την αξιότιμη πελατεία…
Η γλώσσα, εκτός των άλλων, τρώγεται!!! Η μοσχαρίσια, για παράδειγμα, κάνει ωραίο στιφάδο. Η άλλη γλώσσα, που πλέει σε θάλασσες, γίνεται τηγανιτή… Εκτός τούτων, είναι γνωστό, η «γλώσσα» αποτελούσε και αποτελεί άριστο όργανο επαγγελματικών και άλλων ανελίξεων…

Οι άνθρωποι, αντί να κλωτσούν ή να γκαρίζουν, όχι πως δεν ασχολούνται με ευγενή σπορ, για τις μεταξύ τους συνεννοήσεις, χρησιμοποιούν ένα κωδικοποιημένο σύστημα ήχων και συμβόλων, που αποτελεί το μέσον ανταλλαγής σκέψεων και μηνυμάτων, προφορικών και γραπτών. Προς τούτο έχουν σε χρήση ένα μεγάλο αριθμό λέξεων και λεκτικών τύπων, ενώ συγχρόνως υπάρχουν κανόνες μέσα από ένα οργανωμένο γραμματικό, συντακτικό και λεξικολογικό σύστημα, ώστε να υπάρχει η ευχέρεια να διατυπώνεται καλύτερα και ακριβέστερα, αυτό που επιθυμεί να εκφράσει ο χρήστης… Με το πέρασμα των αιώνων οι άνθρωποι έχουν αναπτύξει πολλούς κώδικες επικοινωνίας, με αποτέλεσμα να υπάρχουν διαφορετικές γλώσσες για τις μεταξύ τους συνεννοήσεις. Έτσι έχουμε την Ελληνική γλώσσα, την Αγγλική, την Ιταλική και άλλες ώστε οι άνθρωποι να έχουν πάντα μια καλή δικαιολογία για να μην συνεννοούνται, όχι ότι όταν μιλούν την ίδια μπορεί να το κάνουν… Που σημαίνει ότι η γλώσσα διαχρονικά και εκφυλιστικά δύναται να χρησιμοποιείται για την ομιλία…