Φούμαρα δημοκρατία...

Στην Ελλάδα, είναι γνωστό, αντί να προτάσσονται τα προβλήματα της κοινωνίας, κάθε φορά, την ατζέντα την καθορίζουν οργανωμένες μειοψηφίες.

Στην παιδεία, για παράδειγμα, οι κατ' επάγγελμα, εκπαιδευόμενοι πολιτικοί, φοιτητές και ένα απολιθωμένο και μακριά από τις εξελίξεις καθηγητικό κατεστημένο…

Μια ομάδα 300 ανθρώπων καίνε και καταστρέφουν ανενόχλητοι περιουσίες και επιχειρήσεις στο κέντρο της Αθήνας στο όνομα δικαίων ή παράλογων αιτημάτων τους…

Οι παχυλά αμειβόμενοι δημοσιογράφοι έχοντας βήμα από τα Media των επιχειρηματιών, οι οποίοι, επειδή το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το πόσες δουλειές θα πάρουν από το Δημόσιο, αναλόγως ασκούν κριτική στην πολιτική εξουσία… Είναι οι ίδιοι που αν η αστυνομία μπαγλαρώσει κάποιους από αυτούς που καταλύουν την Δημοκρατία, μιλούν για αστυνομικό κράτος, με πρώτη φωνή στην συγχορδία τους εκπρόσωπους μιας ελιτίστικης αριστεράς που μετά βίας αντιπροσωπεύει το 3% του Ελληνικού λαού…

Το δια ταύτα είναι ότι οι απανταχού συντεχνίες, διεκδικώντας τα κλαδικά τους ή άλλα συμφέροντα, δυναστεύουν την κοινωνία των πολιτών στο όνομα μιας δημοκρατίας που θεωρούν ότι τους παρέχει εργολαβικά και αποκλειστικά το δικαίωμα να τα κάνουν όλα λίμπα...