Στο καθήκον...

Σήμερα πήγα στον κουρέα μου να κόψω τα μαλλιά μου... Στην πολυθρόνα ήταν ο δήμαρχος... Που ξανακατεβαίνει ζητώντας την ψήφο των πολιτών... Ένεκα που θέλει να συνεχίσει τις προσφορές στην κοινωνία.... Τη στιγμή που έμπαινα έλεγε στον κάλφα... Κόψε τα λίγο... Μόνο τις άκρες.... Τέλειωσε ο δήμαρχος, πλήρωσε, έδωσε και καλό πουρμπουάρ, μας χαιρέτησε όλους με γλυκύτητα σούπερ, του ευχηθήκαμε και πήγε στο καλό...

Ήλθε η σειρά μου... Κουρεύτηκα σύμφωνα με τη γραμμή Στροσς Κάαν... Δηλαδή σαν νεοσύλλεκτος ...

Πηγαίνοντας σ’ ένα επαγγελματικό ραντεβού... Βλέπω την μπατζανάκισσα μου και μ’ αρχίζει το μπιρ μπιρ... Μου μιλούσε, αλλά εγώ κοιτούσα αλλού... Εκεί που περιέφερα τα «στραβά» μου... Πίσω από ένα τζάμι που στο πάνω μέρος έγραφε «ανδρικές κομμώσεις»... Κάτι δεν μου άρεσε... Ζουμάρω.... Εστιάζω φέρνοντας ακόμα πιο κοντά το θέμα... Δεν πιστεύα στα μάτια μου... Ο δήμαρχος στη «χειρουργική» καρέκλα του κουρέα έκοβε πάλι τα μαλλιά του...

Το ευχάριστο θα είναι, αν η ατζέντα στη διαδρομή μέχρι την κάλπη, έχει και το λήμμα «μπουρδέλα»...