Λίγο μετά τα μεσάνυχτα...
Κι εγώ θα φύγω, και θα μείνουν τα πουλιά τραγουδώντας
Και θα μείνει ο δικός μου κήπος με το πράσινο του δέντρου και το άσπρο του πηγάδι
Όλα τα σούρουπα ο ουρανός θα είναι γαλάζιος και ήσυχος
Και θα ηχούνε, όπως ηχούνε τώρα, τα καμπάνα στο καμπαναριό
Θα πεθάνουν όλοι που μ' αγάπησαν
Και στη μυστική γωνιά του ανθισμένου και ασπρισμένου μου κήπου
Το δικό μου τωρινό πνεύμα θα τριγυρίσει νοσταλγικό...
Και θα μείνουν τα πουλιά τραγουδώντας....
J.R.Jimenez
1 σχόλια:
Απλα προσκυναω στο μεγαλειο του κειμενου!!!
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα