Μάθε παιδί μου (χρεωκοπημένο) γράμματα...

Αδέρφια «χρεοκοπάμε που χρεοκοπάμε»... Τουλάχιστον όμως ας μάθουμε να το γράφουμε σωστά... Έστω επιλεκτικά...

Όχι ότι δεν το ξέρεις, Γιώργο... Αλλά ας το φρεσκάρουμε όλοι μας....

Χρεωκοπώ

Ετυμ. Χρεωκοπέω-ώ, χρεω + κοπώ(περισπωμένη πλήηζ)

Ονομαστική: χρέος

Γενική: χρέατος

Το «τ» μεταξύ δύο φωνήεντων αποβάλλεται...

Το «α» και το «ο» συναιρούνται σε «ω»...

Η γενική του Ομηρικού "χρέως" είναι το πρώτο συνθετικό της λέξης.

Πολλοί το γράφουν με «ο», ακόμα και λεξικά... Βέβαια ο Μπαμπινιώτης εξηγεί ετυμολογικά ότι η ορθή γραφή είναι με «ω»...

Όμως, αν και δέχεται ως μη ορθό, δεν θεωρεί λάθος το «χρεοκοπώ», πλην όμως, δεν έχει όπλα να το υπερασπιστεί...

Βέβαια δεν είναι απαραίτητο αυτά να τα γνωρίζουν εφημερίδες, περιοδικά και λοιποί εκδοροσφαγείς της Ελληνικής...

Οπότε: χρεωκοπώ...
Και: χρεωλύσιο, χρεώνω, χρέωση, χρεωστάσιο, χρεώστης, χρεωστώ και χρωστώ, χρεωφειλέτης...

Πάντως σωστό ή λάθος, επιλεκτικά ή καθολικά, καρατσεκαρισμένο, μένουμε από φράγκα... Χρεωκοπούμε... Με "ω"... 
Βοήθειά μας...